Stichting Natuurvrienden Capelle aan den IJssel e.o. (SNC)

Weergaven: 69

De lente vordert gestaag.   

Gewone Vogelmelk (Ornithogalum umbellatum). Een inheemse plant, lid van de Aspergefamilie, vaak aangeplant als Stinseplant, in dit geval al enige jaren geleden door SNC in het Schollebos. Staat nu in de knop en enkele al in bloei. Prachtige bloemen die sluiten bij regen en kou. De bladen zijn grasachtig en liggen meestal plat op de grond. Zien?: vanaf pannenkoekenhuis 1e voetpad rechts aan linkerkant. Goed zoeken!

Op de enkele dagen dat het zonnig en vrij warm was, kwamen de insecten weer tot leven. 

Leliehaantje (Lilioceris lilii). Klein (8-10 mm) rood kevertje met zwarte pootjes uit de familie van Bladkevers (Chrysomelidae), ook wel Goudhaantjes genoemd. Voor Lelietelers een schadelijk insect vanwege de vraat aan de bladeren. Hier in mijn tuin op de bloeiende Gewone Salomonszegel (Polygonatum multiflorum).De larfjes lijken op kleine vliegenmaden die zich camoufleren met hun eigen poep. Naast het Leliehaantje komen uit deze familie in Capelle ook het Groen Zuringhaantje (Gastrophysa viridula; vooral op Ridderzuring) en het Elzenhaantje (Agelastica alni; op o.a. Els) voor.

Ruittijger (Nephrotoma flavipalpus). Een vertegenwoordiger van de familie der Langpootmuggen (Tipulidae). De muggen zelf zijn onschadelijk (steken niet – niet dood slaan dus! – en eten geen gewassen), maar hun larven , Emelten, wel. Emelten leven in een holletje net onder het maaivlak van vooral grasvelden en komen ’s nachts bovengronds om zich tegoed te doen aan het groen (eten dus niet van de wortels, zoals vaak gedacht). De emelten zijn dus schadelijk voor grasvelden (sport- en recreatievelden), maar omdat ze zo dicht onder het maaiveld zitten  weer een grote voedselbron voor egels, mol, muizen en veel vogels (spreeuw, groene specht, ooievaar, buizerd, kauw, scholekster, e.a.: allemaal foeragerend waargenomen op Sparta-sportvelden in Schollebos). Kortom een belangrijke schakel in het ecosysteem.

Mijn echtgenote ontdekte op haar werkkamer een “hele grote wesp” en vroeg me die alsjeblieft te verwijderen. Het bleek een Europese Hoornaar (Vespa crabro) te zijn en gelukkig geen Aziatische Hoornaar (Vespa velutina) die als invasieve exoot onze honingbijen bedreigt. De Europese Hoornaar heeft zwarte poten en de Aziatische gele poten. De Europese is tot 3,5 cm groot en daarmee de grootste wespensoort. Hij is niet agressief en steekt alleen bij directe bedreiging; de steek zelf is wel pijnlijker dan die van een honingbij. Hij doodt andere insecten om aan hun larven te voeren. Die larven produceren weer een suikerrijke vloeistof aan de werksters die daarmee weer meer energie krijgen om meer insecten te vangen. Afijn, een glas erover en een kaart eronder en weer losgelaten in de tuin. Kijk nog even goed waar de naam “wespentaille” vandaan komt….

Vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula). Een van de vroegst vliegende libellen en een vaste bewoner in mijn tuinvijver. Afgelopen week de eerste exemplaren. Vooral de mannetjes, zoals op deze foto, doen hun naam eer aan met hun scharlakenrode kleur. De larven overwinteren onder water.

Goed kijken en luisteren leveren vaak mooie momentjes op. In Schollebos staan vele honderden jonge Esdoornzaailingen. Op het bovenblad kan je hier soms de “Gallen” van de Esdoornhoornmijt (Aceria macrorhyncha)  vinden zoals hier op foto. Mijten zijn microbeestjes (deze 0,5 mm) die behoren tot de Spinachtigen (Arachnida); volwassen exemplaren hebben 8 pootjes (insecten 6 pootjes). De esdoornhoornmijt legt haar eitjes in het blad van de esdoorn. De esdoorn reageert door die eitjes af te kapselen met weefsel, waardoor een “Gal” ontstaat (vergelijk het met een puist bij de mens als reactie op een indringer in de huid). Maar dat is net waar die mijt op uit was: dat afstotingsweefsel is net de voedselbron voor die larven. Niet echt schadelijk voor de boom. Wel weer een mooi voorbeeld hoe in de natuur soorten van elkaar afhankelijk zijn!

Tot slot toch nog een triest bericht dat ik kreeg doorgestuurd:

Doodgereden Otter bij Rivium (zie de verkeersborden voor locatie). Capelle is de dichtst bevolkte gemeente van Nederland en ook nog een belangrijke verkeersverbinding met omringende gemeentes. De Otter was uitgestorven in Nederland, maar maakt nu weer een come-back na uitzetten van otters van Oost-Europa. Zij doen het goed, maar het aantal verkeersslachtoffers neemt toe. Meestal betreft het jonge volwassen exemplaren die op zoek zijn naar een eigen territorium. Al eerder zijn (niet bevestigde) meldingen gemaakt van otters in de IJssel. Hitland en Schollebos zouden best wel geschikt kunnen zijn?

En nog een laatste bericht: in de IJssel nabij de Algerabrug zou een Zeehond gezien zijn. Het filmpje verspreid op social media vond ik niet overtuigend, misschien een Bever of Otter??