blog archief

Laatste nieuwtjes

Weergaven: 44

Inmiddels is de meteorologische Herfst alweer begonnen (1 sept). Nieuwe warmterecords in augustus en beging september. Waar gaat het heen?? Veel bomen en struiken hebben een behoorlijke dreun gekregen van het erg natte voorjaar gevolgd door erg droge zomer, resulterend in vroegtijdig bladafval. Ook vlinders hebben het moeilijk. Pas weer een kleine opleving met het warme weer, maar bij onze vlindertellingen in het Schollebos zagen we niet één Kleine Vos of Citroenvlinder, die heel algemeen zouden moeten zijn. Wel weer verblijd met een aantal Distelvlinders (vorig jaar niet een gezien).

 

Distelvlinder (Vanessa cardui). Een echte wereldburger. Europese distelvlinders migreren in najaar naar Noord-Afrika om aldaar zich nog een keer te vermenigvuldigen en dood te gaan. De nakomelingen komen in het voorjaar weer terug naar onze contreien. 

 

 

 

Landkaartje (Araschnia levana), zomergeneratie. Slechts enkele waarnemingen van deze bijzondere vlinder. Bijzonder, omdat de voorjaarsgeneratie er heel anders uitziet. Waardplant is Brandnetel en daarvan zijn er genoeg…

 

 

 

 

Ook al gaat het slecht met de insecten (volgens onderzoeken 75% achteruitgang) worden er toch ook mooie waarnemingen gedaan van zeldzaamheden. Een van onze “hoffotografen” Paul Schrijvershof trof er afgelopen augustus twee:

 

Zuidelijke Heidelibel (Sympetrum meridionale, vrouwtje). Een Zuid-Europese soort, maar steeds vaker ook in Nederland (Klimaatopwarming?). In Nederland 9 soorten heidelibellen en enkele ervan ook in Schollebos (o.a. Bloedrode Heidelibel en Steenrode Heidelibel). Deze Zuidelijke Heidelibel werd door Paul in Capelle-West ontdekt. 

 

 

Mexicaanse Zwartsteel (Isodontia mexicana). Een zeldzame exotische graafwespsoort, niet invasief, afkomstig uit Noord-America. Wordt waarschijnlijk vaste Nederlandse soort. Graafwespen graven een holletje in zandige grond; zij verlammen rupsen met hun steek en plaatsen die rupsen in het holletje en leggen daarin een ei. De uitgekomen larve eet die verlamde rups levend op.

 

Peterseliebraam (Rubus laciniatus). De indeling van het geslacht Braam (Rubus) blijft een wirwar. Vroeger tig (onder-)soorten, toen slechts een paar soorten en nu weer die overvloed opnieuw. Maar de Peterseliebraam behield zijn status. Een verwilderde cultivar, op een enkele plek in Schollebos. De bladeren verschillen sterk van “gewone” braamsoorten, zij lijken op peterselieblad. De bramen zijn eetbaar.

 

 

 

 

Groot Blaasjeskruid (Utricularia vulgaris).  Een vleesetend waterplantje. In sloot tegenover ingang Capelse Golfbaan langs de ’s Gravenweg. De plant heeft geen wortels, maar onderwaterblaadjes waarmee het voedingsstoffen kan opnemen. Langs de onderwaterstengel groeien ook blaasjes waarin onderdruk heerst. Bij contact met bijv. een watervlo of muggenlarve springt een dekseltje open waarna het beestje naar binnen wordt gezogen en het dekseltje weer sluit en het beestje in een half uur wordt verteerd. Via sterharen aan de binnenkant van het blaasje wordt het water weer verwijderd waardoor de onderdruk weer wordt hersteld. Dankzij dit fenomeen kan deze plant ook overleven in voedselarmer water.  

 

Zwart Reuzenkussen (Brefeldia maxima). Voor de 2e keer op zelfde dode boomstam aangetroffen. Is niet algemeen. Het is een Myxomyceet oftewel een Slijmzwamsoort. Het is echter geen zwam/paddenstoel, maar ook geen plant of dier. Het is een heel aparte groep. Het jonge stadium (hier op foto) is eigenlijk 1 groot plasma-achtig lichaam (“Plasmodium”) van samengesmolten amoebeachtige cellen zonder celwanden met daarin vele kernen met DNA. Het plasmodium leeft van bacteriën, schimmeldraden en ander microscopisch klein materiaal en kruipt daarbij over het hout heen. Als de buitenkant verdroogt worden “vruchtlichaampjes” gevormd met sporen die verspreid worden. Ingewikkeld verhaal en een beetje kort door de bocht. Verder valt de naamgeving op “Zwart” Reuzenkussen. Wel bij rijping wordt het geleidelijk echt zwart. De dag na bovengetoonde foto zag het er zo uit:

 

 

 

Uiteindelijk wordt het helemaal zwart.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SNC test voor de gemeente in de zomer het water bij het Hondenstrandje in het Schollebos 1x per week op Blauwalg. Tot nu toe slechts 1x licht positief getest, maar verder gelukkig steeds negatief. Niet alleen is blauwalg gevaarlijk voor honden, maar ook voor mensen (regelmatig spelen er ook kinderen met hun honden in het water!). Het testresultaat wordt doorgegeven aan de appgroep “Honden Schollebos” en indien er blauwalg wordt vastgesteld wordt het waarschuwingsbord bij het strandje geopend.

Vorige week vergadering met gemeente en “Vrienden van het Schollebos”. Afspraken over laatste ronde “Revitalisatie” bospercelen gemaakt, betere aanpak ecologisch maaibeleid (puntjes op de i). 23 September vergadering met gemeente en “Capels Natuurnetwerk” (waar SNC aandringt op versterken van ecologische verbindingszones binnen Capelle en aansluiting op natuur buiten Capelle. 27 September  1-op-1 “Bijpraatbijeenkomst” gemeente en SNC. Er komt ook nog een aparte vergadering over de HAS-rapporten (een afstudeerproject van studenten aan de Hogere Agrarische School ’s Hertogenbosch over het Schollebosbeheer); daar worden ook zaken behandeld als Waterbeheer, Paden, Parkregels, Wandelroutes, e.d.

Kortom, werk genoeg aan de winkel.

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *