03 04 2019 Voorjaar komt
Weergaven: 113
Het voorjaar komt eraan!
Het Schollebos gaat dan weer lekker ruiken. Bomen en struiken gaan bloeien en worden al groener. Een paar insecten laten zich ook al zien. Bijen en hommels komen na hun winterrust weer te voorschijn en gaan weer vliegen. Zij zijn op zoek naar bloemen vol nectar en stuifmeel.
Voor zweefvliegen, (nacht)vlinders en de meeste hommels en bijen begint het seizoen pas echt wanneer de wilg bloeit. Wilgen bloeien heel uitbundig op het moment dat er nog weinig andere bloei is. De vrouwelijke bloempjes leveren nectar en de mannelijke gele katjes leveren veel stuifmeel. Nectar bevat veel suiker en dat is brandstof voor volwassen bijen. In het stuifmeel zit veel eiwit. Dat eiwit is ontzettend belangrijk voor de ontwikkeling van gezonde, jonge bijen. Er zijn vele soorten wilgen. Sommige soorten worden grote bomen, zoals de schietwilg en de treurwilg. Maar de meeste soorten wilgen zijn struiken.
Door de grote verscheidenheid is er ook een grote variatie van bloeitijden, meestal van februari tot mei. Voor de bijen is dat heel belangrijk. Wanneer bij de ene soort geen eten gehaald kan worden door bijv. het slechte weer, kan van de andere soort gesnoept worden. In Capelle had men nog geen 25 jaar geleden, vele soorten wilgen in het openbaar groen. Zoals de geoorde wilg, amandelwilg, laurierwilg, kruipwilg, grijze wilg, bandwilg, katwilg. Op de laurierwilg na, allemaal struiken. Allemaal door bezuinigingen verdwenen.
Als wij meer bijen, hommels en andere insecten willen zien, moeten wij weer veel verschillende soorten wilgen aanplanten. Zowel mannelijke als vrouwelijke exemplaren.
Al voor de Romeiense tijd groeiden langs onze rivieren veel wilgen. De wilgen werden vanaf de 15e eeuw verdrongen door de koeien die de boeren hier lieten grazen. Koeien zijn dol op wilgenbladeren en zo ontstonden er weilanden. Vanaf de jaren 70 werden in Capelle wilgenbomen en wilgenstruiken tot ongewenst onkruid verklaard en…. uitgeroeid. Zelfs in het Schollebos vindt je maar weinig wilgenbomen en wilgenstruiken.
Landelijk daalden in de afgelopen15 jaar de beheerkosten per m2 openbaar groen met 30 % . Resultaat: een ernstige afname van insecten en insectenetende vogeltjes. Dit soort bezuinigingen wordt ook een race naar de bodem genoemd. Wat vindt u?