01 07 2020 Weegbree
Weergaven: 123
Weegbree
Van de vijf soorten weegbree (Plantago) die in Nederland voorkomen is de Grote weegbree de bekendste. Vroeger leerden kinderen dat je de pijn van een prik van een brandnetel door wrijven met het blad kon verlichten. Hij valt vooral op door de grote elliptische bladeren, die als een rozet plat op de grond liggen. In een grasveld rolt de maaier er overheen zonder ze te beschadigen. Dat komt mede door de taaie vaatbundels in de bladnerven, die ervoor zorgen dat hij stand kan houden op plekken waar regelmatig gereden of gelopen wordt. Hij behoort tot de zogenaamde ‘tredplanten’. Door het blad (dwars) dubbel te vouwen en dan uit elkaar te trekken worden de vaatbundels zichtbaar.
De bloeiwijze van een weegbree is een aar met veel kleine bloemetjes dicht op elkaar, en lijkt wel wat op een grasstengel. Deze groeit vanuit het midden van het bladrozet. Als de vruchtjes nat worden, zijn ze kleverig en plakken dan aan de vacht van of aan je sokken en worden op deze wijze verspreid. Vanuit Europa is hij zo de hele wereld over gegaan. Bij het verschijnen in Amerika noemden de indianen hem ‘het voetspoor van de blanken’.
De Smalle weegbree is ook zeer algemeen en groeit op dezelfde plekken als de Grote weegbree, maar kan minder betreding verdragen. Het blad ligt ook plat op de grond, maar is langwerpig. Beide soorten zijn echte stadsplanten. Ze groeien tussen stoeptegels en straatstenen. Mocht je door een brandnetel geprikt zijn, dan is er vast wel een weegbree in de buurt te vinden.
De Hertshoornweegbree kwam oorspronkelijk alleen in de zilte duinen voor, maar door het pekelen van wegen bij sneeuw en ijzel heeft hij zich door het hele land verspreid, vooral dus langs (snel)wegen en in het stedelijk gebied, ook in Capelle. De bladeren van het bladrozet zouden op een hertengewei lijken.
De andere twee soorten zijn zeldzaam en groeien niet in onze omgeving. De Zeeweegbree, een soort van schorren en slikken, kwam vóór de aanleg van de Afsluitdijk ook langs de kust van de Zuiderzee voor. Maar na het zoeter worden van het IJsselmeer is hij daar zo goed als verdwenen. En de Zandweegbree, ooit een exoot afkomstig uit West-Azië, heeft zich vanaf 1900 in ons land gevestigd.
Hertshoornweegbree. Inzet rechts boven: blad Grote weegbree Inzet rechts onder: vaatbundels in nerven