blog archief

En nog meer nieuwe soorten!

Bezoeken: 7

Allereerst: “Nieuwe soorten” betekent soorten die – voorzover ik weet -nog niet eerder zijn vastgesteld in Capelle. Als U bijzondere soorten hebt waargenomen: laat het mij weten!

Afgelopen woensdag: onze tuinman (tja, fysiek kan ik mijn grote tuin niet meer aan helaas) ontdekte in onze vijver op het Waterdrieblad rupsen van de vlinder Groot Avondrood. Dat was ff kicken! Al meer dan 20 jaar geen pijlstaartrupsen meer gezien en nu zomaar in mijn achtertuin! Pijlstaartvlinders (familie Sphingidae) zijn een aparte groep Nachtvlinders waarvan er in Nederland zo’twere18 soorten zijn waargenomen (wereldwijd wel 1000 soorten, meeste in de tropen). De grote rupsen (de meeste zo’twerepinkgroot en -dik) hebben alle een – meestal gekromde – stekel op het achterlijf (“Pijl”). Net als de volwassen vlinder is ook de rups van Groot Avondrood alleen ’tain’tnachts actief. Overdags trekt hij de voorste smalle kopsegmenten in, waardoor de kop een slangachtig uiterlijk krijgt, wat versterkt wordt door de oogtekeningen vlak achter de kop. Als hij die voorste smalle segmenten (zijn kop dus) uitstulpt, dan ziet dat eruit als een slurfje, vandaar zijn 2e naam “Olifantsvlinder”. (Overigens: de in vorige blog genoemde Kolibrievlinder is ook een Pijlstaartvlindersoort).

De vlinder Groot Avondrood doet zijn naam eer aan, niet alleen qua grootte, maar vooral door zijn werkelijk fenomenale kleuren. Met zijn lange rol-zuigtong snoept hij van nectarbloemen zoals Kamperfoelie (dat ik dus ook in mijn tuin heb staan). De vlinder heeft meerdere waardplanten waar rupsen van leven, zoals Wederik- (Epilobium) en Walstrosoorten (Galium), maar dus ook Waterdrieblad.

Groot Avondrood (foto internet; klik op foto voor totaal beeld).

De vlinder kent maar 1 generatie (1x voortplanting per jaar) en overwintert als pop op de grond tussen bladafval e.d. (laat afgevallen blad in winter in uw tuin liggen; niet alleen voor deze soort, maar voor nog veel meer diertjes, waar vogels weer van kunnen eten!!).

 

 

 

Waterdrieblad (Menyanthes trifoliata). Een inheemse moeras-/waterplant met prachtige bloemen. Samen met de Watergentiaan in Nederland  de enige 2 vertegenwoordigers van de Watergentiaanfamilie (Menyanthaceae). Bloeit in mei-juni en soms nog een 2e keer in najaar. Een beschermde soort, ook al wordt ie ook gekweekt en verhandeld. Vorig jaar door SNC uitgeplant in vijvertjes en singels westrand Schollebos.

 

 

 

Engelse Alant (Inula Britannica). Een inheemse plant, vrij algemeen in rivierengebied, maar verder zeldzaam tot zeer zeldzaam. Door SNC uitgeplant in westelijk deel Schollebos en goed aangeslagen. Behoort tot de grote familie der Samengesteldbloemigen (Compositae, tegenwoordig Asteraceae genoemd).

 

 

 

 

Kleverige Ogentroost (Parentucellia viscosa). Zeldzaam en waarschijnlijk ingezaaid met zaadmengsel door gemeente. Op voorhand ge-excuseerd, want Anton – onze wandelende encyclopedie qua flora – had deze gecategoriseerd als Stijve Ogentroost = Euphrasia stricta; moet dit nog even uitvechten met hem, maar hoe dan ook is het een nieuwe soort en behorend tot de Bremraapfamilie (Orobanchaceae). Deze soorten zijn alle (half-)parasieten en onttrekken hun voedsel deels aan andere planten. Een verwante soort is de Grote Ratelaar ( Rhinanthus angustifolius) die door gemeente o.a. is uitgezaaid langs zuidkant van Rijckevorselweg om gras en riet daarmee kort te houden.

 

Tot slot nog enkele waarnemingen van afgelopen dagen:

  • Boomvalk jagend boven west-rand Schollebos
  • Buizerd: in mijn achtertuin in Lindeboom
  • Groene Specht: 2 Groene Spechten op Spartaterrein Schollebos samen foeragerend (stelletje? 2 Jongen?).
  • Grote Zilverreiger in Hitland
  • Veel Kieviten langs IJssel bij eb ter hoogte van Hitland.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

One Response to En nog meer nieuwe soorten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *